Er is in de afgelopen jaren veel belangstelling gewekt voor de Zwarte lichten. Dat is niet zo verwonderlijk als we kijken naar alle verschijnselen van vervlakking in onze maatschappij. Ook spiritualiteit wordt al snel gezien als een middel om succesvoller te worden.
Geen wonder dat er tegelijkertijd ook een grote behoefte ontstaat aan kwaliteit, aan echtheid en afstemming op wezenlijke waarden. Aan bezield leven. Elke beweging roept zijn tegenbeweging op en het is duidelijk dat heel veel mensen vastlopen in deze cultuur en op zoek gaan naar wezenlijke waarden waar zij zich op wensen te richten en naar een kwaliteit van leven die tot vervulling leidt. Dat is een gegeven wat in de astrologie duidelijk is terug te zien in de grote belangstelling voor de Maansknopen en voor de Zwarte Lichten.
Voor een grote groep mensen vormt het zoeken naar essentie een sterke drijfveer in het leven. De strijd tussen het volgen van je directe begeerte versus het gehoor geven aan je essentie is thema van alle grote geschriften zoals de Baghavad Gita. Maar ook vele sprookjes in onze cultuur gaan over dit thema. Heel bekend is het sprookje ‘de gouden gans’. Over de jongen die een gouden gans heeft en het meisje dat stiekem een veer uit de gans wil trekken maar niet meer los kan komen, en de twee zussen die het ook proberen en vastkleven en de dominee die de meisjes los wil trekken maar ook vast komt te zitten, en de koster en twee passerende boeren. Het sprookje laat zien hoe wij geneigd zijn dat waar onze begeerte naar uit gaat te volgen en hoe we daarmee steeds meer verkleven met deze begeerten.
Astrologie berust evenals sprookjes en dromen op beeldentaal. Sterren en planeten geven immers archetypen weer. Oerbeelden die diep in de mens verankerd zijn. Vandaar dat de betekenis van astrologische principes in veel sprookjes terug te vinden is. De zwarte lichten, evenals de maansknopen, geven het contact met onze essentie weer en dit is het thema van de meeste sprookjes.
De Zwarte maan geeft onze meest oorspronkelijke kwaliteit weer. De oerkwaliteit of zielenkwaliteit. Het is dat waarin wij het meest eigen zijn, waarin we echt, authentiek en puur aanwezig zijn. Het is dat gedrag dat voortkomt uit ons intuïtieve weten.
Het is de pure wijsheid, waar je al dan niet op afgestemd bent en een daaruit voortvloeiend handelen. Dat betekent ook dat je hier niets kunt verwerven, dat hier niets valt te leren, te ontwikkelen of te trainen. Integendeel, dat houd je juist weg van deze oerkwaliteit. De Zwarte maan, of beter gezegd, de zone van de Zwarte maan, geeft immers de leegte weer, de afwezigheid van de invloed van de maan.
Esoterisch gezien geeft de Zon onze essentie weer. De Zon, het licht van de essentie, is voortdurend alles doordringend aanwezig. De Zon neemt niet toe en neemt niet af. De Maan geeft de persoonlijkheid weer, de omhulling en de zorg voor inbedding hierop aarde. De Maan geeft de vormkracht weer die wij nodig hebben om het licht van de Zon hier op aarde uit te kunnen drukken. Het is de inbeddende omhullende energie die maakt dat wij ons aanpassen aan de gewoonten, gedragingen en vormen die gelden in de cultuur waarin wij opgroeien. Vandaar dat de Maan ook aan de moeder of de moederlijke energie wordt gekoppeld. De moeder die ons koestert en beschermt en de inbedding biedt die wij nodig hebben om onze plaats hierop aarde in te kunnen nemen.
In de zone van de Zwarte Maan ontbreekt deze werking van de Maan. Vandaar dat woorden als ‘leegte’ en ‘weigering’ met de Zwarte Maan worden verbonden.
Hier wordt de werking van de Maan geweigerd. Hier kunnen wij geen gebruik maken van vormen die tot onze cultuur behoren. Hier kunnen wij ons niet aanpassen, niet mee doen, ons niet laten gelden en geen persoonlijk wenselijk effect nastreven. Kortom, hier wordt de leegte ervaren. Vandaar dat hier je meest eigen kwaliteit ligt. Je doet hier niet mee met je omgeving, je kunt je niet aanpassen en je bedient je niet van de vormen die je omgeving gebruikt. Je komt daarentegen met iets eigens en oorspronkelijks dat zeggingskracht heeft.
Waarom wordt nu juist de werking die correspondeert met de zone van de Zwarte Maan
ook zo vaak met pijn, verdriet, kwetsuren of op z’n minst dan toch met een gevoel van onbehagen geassocieerd? Dat komt omdat je hier geen gebruik kunt maken van de bekende heersende vormen. Waar deze ontbreken en waar je geen gebruik kunt maken van de heersende vormen ga je een andere weg en sta je alleen. Opgroeiende kinderen worden zich er al snel van bewust dat sommige gedragingen gewaardeerd worden en dat andere gedragingen worden afgekeurd. Om te kunnen overleven is het noodzakelijk dat we ons aanpassen, dat we gedragingen en vaardigheden verwerven die in onze cultuur van belang zijn om erbij te horen en ingebed te zijn. Elke omgeving heeft zijn eigen gedragingen waar je gebruik van maakt als je er bij wilt horen. Op de plaats nu waar de Zwarte maan zich bevindt, wordt deze vorm geweigerd. Je weigert zelf maar evenzo goed word jouw gedrag daar door de omgeving geweigerd. Je kijkt daar door de bestaande vormen heen en je ziet precies waar het lege vormen zijn. Vormen die in het leven zijn geroepen maar die op zich geen enkele betekenis hebben. Je kunt je dan ook niet van deze vormen bedienen en dat is zeker in de kindertijd, lastig. Je ziet hoe je omgeving zich als vanzelfsprekend gedraagt in het desbetreffende gebied maar jij voelt je daar vreemd. Dan vind je een uitweg in het tegenoverliggende gebied, waar de Maan het dichtst bij de aarde staat en waar je dus gemakkelijk tot uitdrukking komt. In dit gebied dat Priapus wordt genoemd, kun je de vormen uit je omgeving heel goed kopiëren en kom je gemakkelijk tot uitdrukking. Je kunt heel lang van deze overlevingsstrategie gebruik maken. Maar toch komt er een moment waarop je gaat ervaren dat je in dit tegenoverliggende gebied wel goed uit de voeten kunt maar dat jij er niet inzit. Bovendien ervaar je in de zone van de Zwarte Maan de leegte en het is de leegte die energie naar zich trekt. Als je dan de behoefte aan succes, bezit, of dat wat je als hoogst begeerlijk ziet achter je kunt laten, kun je afstemmen op de Zwarte Maan. En dat is het thema dat in veel sprookjes zo mooi is uitgewerkt.
In het eerder genoemde sprookje en in vele andere sprookjes zijn er drie broers die er op uit worden gestuurd om een opdracht te volbrengen. De oudste, een wereldwijze jongen gaat vol goede moed op stap. Hij is slim en handig en laat de kaas niet van zijn brood eten. Hij wijdt zich aan zijn taak en laat zich hier nergens door van af brengen. Als hij van zijn twaalfuurtje geniet verschijnt er een oud grijs mannetje die iets van zijn lunch vraagt. De slimme jongen denkt er niet over en stuurt het mannetje weg. Vervolgens slaat hij zich met de bijl in zijn arm. Deze oudste zoon, is wel slim en handig en beschikt over eigenschappen waarmee je op het maatschappelijke vlak prima kunt slagen maar om de levensopdracht te volbrengen heb je hier niets aan. De tweede zoon vergaat het ook zo en de derde zoon, die altijd dom is en veelal Hans wordt genoemd en niet serieus wordt genomen mag dan ook een poging ondernemen. Deze jongste zoon komt in het bos en geniet van zijn twaalfuurtje als het mannetje hem bezoekt. In tegenstelling tot zijn broers, treedt hij het mannetje open en onbevangen tegemoet. Hij deelt zijn brood en wijn met hem. Deze jongen is niet zo doelgericht, niet zo strevend en op zichzelf betrokken. Hij geeft het principe van de zwarte zon weer. Het open en onbevangen de wereld intrekken en het ervaren van één zijn met de wereld om je heen. In de ervaring die hij opdoet met behulp van deze onbevangen houding, vindt hij precies dat wat voor hem van onschatbare waarde zal blijken te zijn; astrologisch, de Diamant. In dit sprookje is dat de gouden gans die tussen de wortels van de bomen verstopt is. In veel andere sprookjes is het de hulp van het mannetje bij de opdrachten die de held moet vervullen en die hem uiteindelijk bij de schat brengen. Dit gegeven komt in diverse sprookjes terug. De jongste zoon vergeet zijn persoonlijke doelstellingen en gaat open en onbevangen in op dat wat hij tegenkomt. Hij laat zich leiden door mededogen en bekommert zich om zijn medemens.
De gouden gans blijkt een grote aantrekkingskracht te hebben en wakkert de begeerte aan goud en wat hiervoor verkrijgbaar is op. De jongen zelf is vrij van deze begeerte. Hij kan de gans dragen zonder ermee te verkleven en daar gaat het om. Uiteindelijk komt hij met zijn stoet mensen en deze gouden gans bij de zeer ernstige prinses die hij aan het lachten maakt en daarom mag hij haar trouwen. In dit sprookje zien we hoe het principe van de Zwarte Zon: het open en onbevangen op weg gaan en het vinden van de Diamant, direct leidt tot de oerkwaliteit van de Zwarte Maan, de prinses.
In heel veel andere sprookjes bevindt de prinses zich in gevangenschap. De oerkwaliteit of zielenkwaliteit is gevangen.. De wordt de prinses bewaakt door een heks. Dan moet de jongste zoon de heks passeren om de prinses te bevrijden. De heks roept al gauw een gevoel van angst en onbehagen op. Ze doet zich vriendelijk voor en lokt iedereen in haar val. Hans en Grietje worden gelokt door haar snoephuisje maar eenmaal binnen blijkt de heks zich in haar ware gedaante te ontpoppen.
De heks is de donkere gestalte. zij geeft het onbehagen in de zone van de zwarte maan weer, de verslindende vrouw die geheel in dienst van haar heb-zucht staat. Ieder die in haar sfeer komt verdwijnt en wordt nooit meer teruggevonden. De vrouw die elke vorm van moederlijke zorgzaamheid, elke vorm van civilisatie ontbreekt en die geheel en al is gericht op haar begeerten. Zij lokt kindertjes naar haar huisje om ze verorberen, zij houdt de prinses gevangen en ieder die haar wil bevrijden raakt versteend, zij is listig en zorgt ervoor dat niemand haar ontsnapt, tenzij degene die zich in haar invloedsfeer waagt haar vrij en onbevreesd tegemoet weet te treden. En dat is het wat de held, de jongste zoon of de prins kan doen. Hij laat zich niet afschrikken, maar hij gaat door de heb-zucht heen. Hij raakt er niet in gevangen en versteent niet zoals zijn voorgangers. Hij blijft vrij en wordt haar de baas. Zoals de jongen de gouden gans kan vasthouden zonder er mee te verkleven, zo kan hij de heks trotseren door haar aard te doorzien. Dat is immers ook waar het in de zone van de Zwarte Maan omgaat: alle persoonlijke drijfveren, al je begeerten ( gesymboliseerd door de heks) achter je laten om af te kunnen stemmen op je intuïtieve wijsheid en het handelen dat daaruit voortkomt, op je meest authentieke kwaliteit. De heks wordt dan ook in de meeste sprookjes in het vuur geworpen, in het louterende element. Dan kan de prinses worden bevrijd en dat niet alleen, de heks blijkt vele schatten te hebben verzameld die de held nu toe behoren.
De prinses geeft de pure kwaliteit, of de zielenkwaliteit weer, die wordt gevonden als de heks wordt verslagen. De prinses is van koninklijke afkomst, zij geeft het contact met de essentie weer. Het handelen dat voortkomt uit het intuïtieve weten en dat authentiek is. Je oerkwaliteit.
De heks, de vrouw waarin elke moederlijke inbeddende en omhullende energie afwezig is, waarin het maan-moeder-prinicpe ontbreekt, is niet aangepast en staat op zichzelf.
Maar daarin is zij volledig gericht op haar heb-zucht. Dat is het wat in eerste instantie zo sterk in de zone van de Zwarte Maan wordt ervaren. Juist die energie van het teken in het huis waarin de zone van de Zwarte Maan valt ( dit kunnen ook twee tekens en/of twee huizen zijn) wakkert onze hebzucht aan. Juist dat is het gene dat je zo sterk ambieert en dat waarvan je denkt dat je er volledig gelukkig van wordt. Maar je mist hier de werking van de Maan, de werking waardoor je veiligheid ervaart in dit gebied en gebruik kunt maken van de heersende vormen. Toch wordt hier je energie naar toe getrokken en je ervaart hier aanvankelijk keer op keer de weigering. Je merkt dat je met lege handen staat en geen gebruikt kunt maken van de heersende vormen of van het heersende gedrag. Je raakt er als het ware versteend. Als je nu de begeerte ( naar bezit of succes, dat wat het teken waarin de Zwarte Maan staat weergeeft ) achter je kunt laten, kun je afstemmen op je intuïtieve weten en het authentieke handelen dat daaruit voortkomt. In sprookjestermen, de prinses, de pure kwaliteit die voortkomt uit het intuïtieve weten. De zuivere kwaliteit van het teken waarin de Zwarte Maan staat in het desbetreffende levensgebied.
Uiteindelijk komen de wegen van Zwarte Maan en Zwarte Zon samen, in sprookjes en in de werkelijkheid. Het doorgronden van de Zwarte Maan in je horoscoop kan een grote hulp zijn om tot afstemming op je meest authentieke kwaliteit te komen en deze tot uitdrukking te brengen. In sprookjes, dromen, mythen en sagen is dit gegeven al lang aanwezig. Het feit dat dit nu in de astrologie aan de zwarte lichten wordt gekoppeld geeft aan dat de tijd rijp is. Dat de behoefte aan contact met deze pure kwaliteit een noodzaak is geworden die door een groeiende groep mensen wordt bevestigd.
( Verschenen in de astrologie-agenda van Hajefa 2005)